δουλειά του, αλλά κρατούσαν κανένα κουλούρι, ένα καφέ, κοιτούσαν πού και πού τις βιτρίνες, έσκαγαν και κανένα χαμόγελο...
...Θυμάμαι τη πλατεία που έπαιζα μικρός! Τότε είχαμε διάσπαρτες και μονοκατοικίες και παίζαμε στη πλατεία, ενώ οι δικοί μας κάθονταν και μας επέβλεπαν από τα ουζερί που υπήρχαν γύρω της! Τώρα πια στη πλατεία δεν παίζουν παιδιά, εννοώ Ελληνόπουλα! Τα ουζερί έκλεισαν και υπάρχουν καφετέριες, που είναι χωρισμένες σε Ελλήνων και ξένων! Η πλατεία τώρα είναι σε πλήρη αποσύνθεση, και όπως κάπνιζα το τσιγάρο μου σκέφτηκα: "Πως κάποια στιγμή θα δείτε που θα θυμηθούν να πουν πως επειδή εγώ καπνίζω σε πλατεία, κάποια στιγμή θα μου το απαγορεύσουν, γιατί κάποιους θα ενοχλώ!" με έπιασε φρίκη με την ιδέα! Οχι γιατί πια το τσιγάρο διώκεται, αλλά γιατί γύρω μου υπάρχουν πολλές απαγορεύσεις! Οι απαγορεύσεις υπάρχουν όμως για αυτούς που είναι νομοταγείς, για αυτούς που κάθε μέρα γράφουν στα παλιά τους παπούτσια το Νόμο και μπαινοβγαίνουν φυλακές δεν μασάνε! Οι Νόμοι είναι για αυτούς που κάθονται ήσυχα και φοβισμένοι...
...Στη περιοχή μου πια (μένω στο Κέντρο της Αθήνας) είμαστε γεμάτους (λαθρο)μετανάστες, πια είμαστε γεμάτους και γύφτους! Θυμάμαι πώς ήταν παλαιότερα η ίδια περιοχή που όλοι ήμασταν Έλληνες, δεν μπορώ να πω, είμαστε και εμείς οι Έλληνες με τα ελαττώματά μας αλλά είχαμε ένα κώδικα τιμής, που κάποια πράγματα τα σεβόμασταν! Χθες ένας γύφτος που μένει με την οικογένειά του σε ένα υπόγειο της περιοχής, στη γωνία με κάποιον τσακώνονταν μεθυσμένος και φώναζε στο κινητό του! Συχνοί πια οι τσαμπουκάδες των ξένων! Ηταν αργά, ενοχλούσε με τις φωνές του! Κάποιος βγήκε από ένα μπαλκόνι και του φώναξε να ηρεμήσει να κοιμηθούμε! Τότε ο γύφτος άρχισε να φωνάζει περισσότερο και να προκαλεί το τύπο από το μπαλκόνι να κατέβει κάτω για να παίξουν ξύλο! Κάποια στιγμή σταμάτησε, μας άφησε να κοιμηθούμε... έστω για εκείνη τη βραδιά!
...τώρα πια οι ξένοι βολτάρουν με αυτοκίνητα και μοτοσυκλέτες, βλέπεις τις πινακίδες, βλέπεις τις φάτσες τους, και ξέρεις πως είναι ξένοι και όπως και αν οδηγούν ή όπως και αν προκαλούν πετώντας τα τσιγάρα ή τις μπύρες τους από το παράθυρο, πειράζοντας τις γυναίκες στο δρόμο τους δεν τολμάς να μιλήσεις γιατί συνήθως όλοι αυτοί οι (λαθρο)μετανάστες είναι "σιδερωμένοι" και μπορεί να πάρεις τα άντερά σου στο χέρι! Θυμάμαι πως και ξύλο να έπαιζαν στο δρόμο, υπήρχε ένα μέτρο, ένας λόγος! Πια υπάρχουν οι αφορμές και τα σίδερα που βγαίνουν για πλάκα! Ημασταν όλοι Έλληνες, που εκτός από τους πραγματικά περιθωριακούς που και πάλι είχαν μία Τιμή και ένα όριο, υπήρχε και ένας σεβασμός! Είπα τη μαγική λέξη: κάποιος σεβασμός! Θυμάμαι πως κάποτε έμπαινε ένας γέρος στο τραίνο και κάποιος νεότερος σηκώνονταν για να κάτσει ο πρεσβύτερος! Τώρα σπρώχνουν όλοι μαζί, παίζουν αγκωνιές για να κάτσουν πρώτοι όποιοι προλάβουν! Σκασίλα μας αν είναι κάποιος γέρος ανάμεσά μας, σκασίλα μας αν υπάρχει κάποια έγκυος ή κάποιος που πρέπει να κάτσει! Τώρα πια τα πράγματα άλλαξαν...
...Σήμερα έμαθα πως η πρώτη ένοπλη ληστεία σε τράπεζα που έγινε στην Ελλάδα έγινε από το ληστή με τις γλαδιόλες το 1973, νόμιζα πια από τις καθημερινές ληστείες πως πάντα λήστευαν τράπεζες με όπλα στην Ελλάδα! Θα τη ψάξω την ιστορία του Ληστή με τις Γλαδιόλες, γιατί σίγουρα έχει ιστορική αξία και θα αναρτήσω όσα θα βρω! Απίστευτο αλλά αληθινό! Πριν από το 1973 δεν υπάρχει στην Ελλάδα ένοπλη ληστεία σε τράπεζα!
....Εμεινα παξιμάδι όταν το συνειδητοποίησα γιατί απλά καθημερινά έμαθα να ζω μέσα στη βία! Σε μία περιοχή που η ζωή δεν έχει και μεγάλη αξία! Μετά από τόση εγκληματικότητα ξέχασα πως κάποτε δεν σε σκότωναν για 30 ευρώ! Στη περιοχή μου υπάρχουν (λαθρο)μετανάστες που χτυπάνε καθημερινά γυναίκες που πάνε στις δουλειές τους τα πρωινά! Κάθε γυναίκα που προχωράει μόνη τις στις 5.00 είναι πιθανός στόχος τους! Πια πρέπει εγώ να πηγαίνω τις γυναίκες της οικογένειάς μου μέχρι τον ΗΛΣΑΠ με την ελπίδα πως θα τις προστατεύσω...
...είπα "προστατεύσω"; Κάτσε λίγο τώρα! Εδώ τα πήρα τώρα! Οπως ξέρω, δεν χρωστάω τίποτα στο Κράτος από τους φόρους που μου ζητούν! Οσα μου ζητούν μου τα παίρνουν και δεν μπορώ να αρνηθώ φυσικά, έχουν το τρόπο τους να τα πάρουν! Θυμάμαι πως πήγα φαντάρος και μάλιστα στις Ε.Δ., το θυμάμαι γιατί ακόμα τα γόνατά και η μέση μου κάθε φορά που αλλάζει ο καιρός πονάνε! Το θυμάμαι γιατί και τις ημέρες που έγιναν γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο, ενώ ήμουν χρόνια πολίτης χαιρέτησα την οικογένειά μου γιατί η Μαμά Πατρίδα με ζήτησε κάπου να οπλιστώ σε ένα Στρατόπεδο και να περιμένω να εμπλακώ με την ομάδα μου αν χρειαστεί, αν πάρω αυτές τις διαταγές! Θυμάμαι τις τόσες φορές που έχω πάει στο Α/Τ της περιοχής μου για να δηλώσω πως καθημερινά οι γυναίκες της περιοχής κλέβονται από συγκεκριμένους (λαθρο)μετανάστες! Η απάντησή τους? Το (κατα)γράψαμε και θα κινηθούμε ανάλογα! Ρώτησα τότε, αν με πιάσουν εμένα με κάποιο "όπλο" για να το έχω για να προστατέψω την οικογένειά μου, γιατί θα με κλείσουν μέσα ενώ δεν κάνουν τίποτα για τους συγκεκριμένους (λαθρο)μετανάστες? Κούνησε το κεφάλι του απλά ο αστυνομικός, ξέρει πως δεν έχει να μου πει κάτι και οι εντολές που έχει από "πάνω" είναι να μη κάνει τίποτα, να μας αφήσει στη μοίρα μας...
...Θυμάμαι που μπήκαν κάποια στιγμή και μου έκλεψαν το σπίτι μου! Μας ψέκασαν και μας έκλεψαν! Η ασφάλεια που ήρθε για αποτυπώματα μας είπαν πως ήταν Ρουμάνοι! Μάλιστα, αφού ξέρουμε πως είναι Ρουμάνοι (!) γιατί δεν τους έχουν πιάσει ακόμα; Πώς το ξέρουν πως ήταν Ρουμάνοι αφού δεν άφησαν κανένα αποτύπωμα; Ποτέ δεν μας ειδοποίησαν πως τους έπιασαν, ή ότι βρέθηκαν τα πράγματά μας! Από τότε ένιωθα σαν να με έχουν βιάσει, γιατί κάποιος μπήκε στο σπίτι μου όταν ήμουν εκεί και πήρε ότι ήθελε, και μπορούσε να μου κάνει ότι ήθελε! Η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν το ξεπέρασα και ας έχουν περάσει αρκετά χρόνια! Παλιά θυμάμαι πως κοιμόμασταν χωρίς κλειδαριές και συναγερμούς στα σπίτια μας! Δεν το συζητάμε για τα εξοχικά μας που δεν κλείναμε ούτε τις πόρτες, ούτε τα παράθυρα και αν είχαμε φτιάξει και κάποια καβάτζα κοιμόμασταν και στην αυλή! Πού πήγαν αυτές οι εποχές; Τί άλλαξε;
...δεν ξέρω αν φταίνε οι (λαθρο)μετανάστες ή εμείς πια που ζούμε ακόμα στη περιοχή μας με κίνδυνο της ζωής μας και της οικογένειάς μας! Στη περιοχή που μεγάλωσα και έζησα τώρα πια κυκλοφορούν γυναίκες με μπούργκες! Οι (λαθρο)μετανάστες κάνουν γκέτο τη περιοχή μου, προσπαθούν να ορίσουν τη περιοχή τους (!) με ότι χρειαστεί και η Αστυνομία υπάρχει για εμάς τους Έλληνες! Δεν τολμάνε να πλησιάσουν τα μέρη-καβάτζες των (λαθρο)μεταναστών! Υπάρχουν τόσοι ναοί των (λαθρο)μεταναστών στη περιοχή μου! Κάθε Παρασκευή τους βλέπεις να εμφανίζονται από τους ναούς τους, να τους βλέπεις να μας κοιτούν με μίσος και φθόνο! Πια όσοι από τη παλιά μου γειτονιά έμειναν στη περιοχή μας όταν βρισκόμαστε απλά κοιταζόμαστε και λέμε: "Ακόμα εδώ κολλημένος στη τρύπα έμεινες; Δεν μπόρεσες ακόμα να φύγεις;"...
...είναι σκληρό αλλά αληθινό πως οι Νόμοι φτιάχτηκαν για αυτούς που τους φοβούνται! Για όλους αυτούς τους (λαθρο)μετανάστες δεν έχουν καμία ισχύ! Δεν φοβούνται τίποτα γιατί ξέρουν πως δεν τους ακουμπάει κανένας! Ποιός τολμάει να τα βάλει με ένα τύπο που έχει εντελώς διαφορετική κουλτούρα από εμάς? Πού ξέρουμε πού είναι τα όρια που έχει βάλει για να κερδίσει αυτό που θέλει? Που το μόνο που μπορεί να του κάνουμε είναι απέλαση, που μετά από δύο-τρεις ημέρες θα είναι πάλι εδώ! Εμείς κάποτε είχαμε φιλότιμο, είχαμε τσαγανό! Είχαμε σεβασμό! Τώρα απλά έχουμε πόλεμο σε μία περιοχή, ένα πόλεμο μεταξύ Ελλήνων και (λαθρο)μεταναστών, Ελλήνων εναντίων Ελλήνων, Ελλήνων εναντίων ΜΜΕ, Ελλήνων εναντίων Κράτους!
...πάλι εκλογές! Ξεχνάει ο κόσμος! Ερχεται ένας δήμαρχος στην Ελλάδα, μας βάζει καγκελάκια! Έρχεται ο άλλος, μας βάζει συντριβάνια! Ξέχασαν όμως πως έκοψαν δέντρα για να φτιάξουν πάρκινγκ και ΜΑΤ βάρεσαν τους πολίτες που αντέδρασαν! Απλά σκεφτείτε πού είναι η πιο κοντή σας πέτρα σε φυσικό περιβάλλον! Ζούμε σε ένα χώρο όλο τσιμέντο! Ζούμε σε ένα μέρος που δεν έχει κανένα στοιχείο φύσης! Ζούμε σε ένα μέρος που δεν έχει χρώματα, μόνο γκρίζες αποχρώσεις! Ξέχασαν πως δεν έφτιαξαν πάρκα, μας έβαζαν ένα μεγάλο δέντρο στο Σύνταγμα τα Χριστούγεννα και μάλιστα το προστάτευαν τα ΜΑΤ για να μη το κάψουν πάλι ενώ στη πράξη ο ίδιος δήμαρχος έκοβε τα αληθινά! Δεν ξεχνάω πως όποτε με ήθελε το Κράτος ήμουν παρών, αλλά τώρα και εγώ δεν θα ξεχάσω να δείξω στο κράτος πόσο απών ήταν από τη ζωή μου τόσα χρόνια σε αυτές τις εκλογές! Παλαιότερα θεωρούσα πως η αποχή θα βοηθούσε να αλλάξουν τα πράγματα στη Χώρα μου! Λάθος, όπως έχω ξανά παραδεχτεί αλλάζω γνώμες όταν δω πως δεν είναι σωστές! Πράγματι πρέπει να μη γυρίζω τη πλάτη στη Πολιτεία γιατί τότε κάνει ό,τι γουστάρει! Μάλλον αυτό θέλει, αν υπάρχει αποχή για να αλωνίζουν όπως θέλουν! Λέω να ψηφίσω, όχι χρώμα ή κόμμα, αλλά με γνώμονα τί έχει κάνει μέχρι τώρα στη ζωή του ο κάθε πιθανός δήμαρχος, με τί πρόγραμμα θα κινηθεί... Ισως κάτι να αλλάξει, (είπα και εγώ τη μπούρδα μου) ίσως απλά να έχω ανάγκη να δω αλλαγές και ας μην είναι ουσιαστικές, απλά τουλάχιστον να δω αλλαγές...
...το μόνο ευχάριστο που πρόσεξα σήμερα που έκανα μπάνιο ήταν πως ακόμα έχω το μαύρισμα από τις καλοκαιρινές μου διακοπές! Οταν το πρόσεξα, γέλασα γιατί απλά με τόση μαυρίλα που μου προσφέρει η περιοχή μου είχα ξεχάσει πως έφυγα διακοπές! Πήρα αμέσως δύναμη γιατί απλά θυμήθηκα πως ήμουν από τους τυχερούς που έφυγαν κάποιες ημέρες διακοπές, άρα έχω αποθέματα ψυχής να αντιμετωπίσω τις καταστάσεις που δημιουργούνται! για να επιβιώσω και εγώ! Πολύ μου μαύρισε η ψυχή, θα ρίξω μία κλεφτή ματιά από τις φωτογραφίες που έβγαλα στις διακοπές και θα χαρώ και πάλι! Το άλλο ευχάριστο είναι πως όπως είμαι μελαχρινός ίσως να έχω περισσότερη αξία στη περιοχή μου να το παίζω και εγώ (λαθρο)μετανάστης παρά Έλληνας, γιατί απλά οι Έλληνες στην Ελλάδα δεν έχουν αξία πια και είμαστε είδος προς εξαφάνιση...
...με βλέπω να πηγαίνω διακοπές, αν δω πως με παίρνει, αν δεν δω πως αλλάζουν τα πράγματα προς το καλύτερο! Θα κοιτάξω να μείνω σε κανένα νησί ή σε κανένα χωριό και να φτιάξω εκεί το μικρόκοσμό μου! Αλλωστε η Αθήνα δεν μου αρέσει πια αφού δεν έχει χρώματα! Σας αφήνω να δω και πάλι τις φωτογραφίες μου από τις καλοκαιρινές μου διακοπές που είναι γεμάτες χρώματα και χαρές! Οσο για τους (λαθρο)μετανάστες πια δεν ξέρω, δεν θέλω να πω ανοιχτά τη γνώμη μου, σκέφτομαι και εγώ να γίνω μετανάστης στην ίδια μου τη χώρα μπας και βρω και εγώ τον εαυτό μου! Οπως και να είμαι, όπου και αν είμαι εγώ γκρι ανθρωπάκι δεν γίνομαι! Δεν πρόκειται να καταφέρουν να μου στερήσουν το χαμόγελο και να μου σβήσουν τα όνειρα που έχω για τη ζωή μου!
...εκεί ακριβώς εστιάζω! Να μπορώ να βρω λύσεις για να παραμείνω ένας ευτυχισμένος άνθρωπος! Να έχω όνειρα και μέλλον! Να μη φοβάμαι και να βλέπω την επόμενη μέρα απλά σαν πρόκληση για να ξεπεράσω τα όριά μου και κάθε μέρα να βάζω πιο ψηλά το πήχη στη ζωή μου! Να είμαι σε ένα κόσμο με χρώματα! Κάπου θα τα καταφέρω, δεν τα παρατάω, δεν θα δώσω τη χαρά σε κανένα να με δει να χάσω τα χρώματα που έχω στα όνειρά μου! Είμαι δυνατός και το ξέρω πως μπορώ να γυρίσω το κόσμο ανάποδα αν δω πως υπάρχει λόγος! Το μυστικό; Λίγες τζούρες ελευθερίας, λίγα χρώματα, πολλή αγάπη και (αυτο)σεβασμός...
"Σκέψου πως εκατομμύρια σπερματοζωάρια βγήκαν αλλά το δυνατότερο και γρηγορότερο, ίσως και ικανότερο ήταν αυτό που γονιμοποίησε το ωάριο που εμείς δημιουργηθήκαμε! Δεν είναι τυχαίο, έτσι πράττει η φύση για να αντέχουμε τα πάντα, να βρίσκουμε λύσεις και να επιβιώνουμε!" Ωραίο πράγμα είναι να ξέρεις τη θέση σου στο κόσμο και να μπορείς να δείχνεις πως πράγματι είσαι το δυνατότερο και το γρηγορότερο σπερματοζωάριο που ξέρει να επιβιώνει και τί του γίνεται γύρω του..."
